2 Keunenks 04
01n Moal vruig n vraauw van ain van profeten Elisa om hulp: "Joen knecht, mien man, dij zo as ie waiten altied n groot ontzag haar veur de HEER, is oet tied kommen. Nou is schuldaaiser kommen en wil mien twij kinder as zien sloaven mitnemen."
02"Wat kin ik veur joe doun?" vruig Elisa. "Vertel mie ais, wat heb ie nog in hoes?" "Allenneg n kroekje eulie, meneer," zee ze, "aans niks."
03Dou hai weer: "Vroag bie aal joen noabers lege kannen en kroeken te lain, zoveul as ie der mor kriegen kinnen.
04As ie weer thoeskommen, dou deur den achter joe en joen kinder dicht en gait joen eulie in dij kannen en kroeken over. Aaldeur as ter ain vol is, mout ie dij aan zied zetten."
05Dou vraauw thoes was, dee ze deur achter zok dicht. Ondertussen dat heur kinder kannen en kroeken ain veur ain aanlangden, goot zai ze vol mit eulie.
06Dou ze aalmoal vol wazzen, zee ze tegen heur zeun: "Breng mie der nog ain!" "Der binnen gainent meer," zee e. En mit was t doan mit eulie.
07Wedevraauw ging weerom noar godsman tou en vertelde hom wat ter veurvalen was. "Verkoop dij eulie en moak joen schulden liek," zee e. "Van wat of ter overblift, kin ie en joen kinder leven."
08Op n dag kwam Elisa deur Sunem. Doar woonde n vernoame vraauw. Dij ston der bie hom op aan dat hai bie heur eten kwam. Van dou òf aan ging e ieder bòt as e doar langskwam, bie heur eten.
09Vraauw zee tegen heur man: "Dij godsman dij hier aalvot bie ons aankomt, is vervaast n haaileg man.
10 Wie mozzen op t platdak van ons hoes mor n koamerke veur hom moaken en doar n bèr, n toavel, n stoul en n laamp hènzetten. As e den bie ons aankomt, kin e doar mooi wezen."
11 Op zekere dag kwam e weer en nam zien intrek in t opkoamerke om doar wat oet te poesten.
12 Hai zee tegen zien knecht Gechazi: "Roup dij Sunamitische vraauw ais." Dou hai heur roupen haar, kwam ze bie hom.
13 "Zai het ja zoveul muite veur ons doan," zee Elisa tegen Gechazi. "Vroag heur ais wat wie veur heur doun kinnen. n Goud woordje bie keunenk of bie aanvoerder van t leger?" Mor vraauw heur beschaaid was: "Nee, hur, k woon middenmaank aigen volk."
14 Elisa vruig vannijs: "Kin k echt niks veur heur doun?" "Joa wis wel," zee Gechazi. "Zai het schane genog gain zeun en heur man is al op older."
15 "Roup heur mor," zee Elisa. Gechazi raip heur en vraauw kwam in deur stoan.
16 Elisa zee tegen heur: "Ankom joar om distied heb ie joen aigen jonkje op aarm." "Och nee, beste godsman," zee ze, "moak mie toch niks wies!"
17 Mor vraauw kwam in verwachten en n joar loater om aigenste tied, kreeg ze n zeun, krekt as Elisa zegd haar.
18 t Kind wer groder. Op n dag ging e bie zien pa kieken. Dij was bie zichters op t laand.
19 Inains raip e: "Au, mien kop! Mien kop!" Voader zee tegen n knecht: "Breng hom noar zien moeke tou."
20 Knecht tilde hom op en brochde hom noar zien moeke. Aan mirreg tou zat e bie heur op schoot - dou was t mit t jonkje doan.
21 Zai ging noar boven en legde hom op godsman zien bèr hèn. Ze dee deur achter zok op slöt en ging noar boeten tou.
22 Ze zee tegen heur man: "Stuur mie ain van knechten mit n ezel. Ik wil votdoalek noar godsman tou. Ik kom zo weerom!"
23 "Woarom mostoe doar zo neudeg hèn?" vruig man. "t Is toch gain Nijmoansdag en ook gain sabbat." "Loat mie nou mor geworden!" zee ze.
24 Zai dee zoadel op ezel en zee tegen knecht: "Drief ezel aalvot aan, tot ik zeg van ho!"
25 En zai op pad noar godsman op baarg Karmel. Dou godsman heur van vèrren aankommen zag, zee e tegen zien knecht Gechazi: "Kiek ais, doar hest dij vraauw oet Sunem.
26 Goa heur gaauw in muit en vroag: 'Is t goud mit joe en mit joen man en joen zeun?'" Vraauw zee van joa.
27 Mor dou ze bie godsman op baarg kwam, greep ze hom bie vouten beet. Gechazi kwam der over tou en wol heur votjoagen, mor godsman zee: "Loat heur mor geworden. Zugst nait houveul verdrait of ze het? Ik wos doar niks van. De HEER het t stilholden veur mie."
28 Dou zee vraauw: "Heb ik meneer sums om n zeun vroagd? Heb k joe vot nait zegd: 'Moak mie toch niks wies'?"
29 "Moak die kloar," zee Elisa tegen Gechazi. "Pak mien staf, en der op òf! Astoe ain tegenkomst, zeg hom gain goidag. En as ain goidag tegen die zegt, zeg den niks weerom. Leg mien staf op jong hèn."
30 Mor moeke van jong zee: "Zo woar as de HEER leeft en zo woar as ie leven, ié mouten mit!" Dou kwam Elisa in t èn en ging mit heur.
31 Gechazi was heur veuroet lopen en haar staf op jong hènlegd, mor dij haar gain oazem geven. Op weeromraais kwam e bie Elisa en zee: "t Jonkje is nait wakker worden!"
32 Dou Elisa zulm bie t hoes kwam, zag hai jong dood op zien aigen bèr liggen.
33 Hai ging in koamer en dee deur achter zok dicht. Dou beedde hai tou de HEER.
34 Doarnoa ging e boven op jong liggen mit mond op dij zien mond, ogen op dij zien ogen en handen op dij zien handen. Zo bleef hai over hom hènliggen, dat t liefke van t kind weer waarm wer.
35 Dou kwam e weer in t èn, laip deur t hoes hènneweer en ging nog ais laankoet op t kind liggen. Dou begunde t jonkje te proesten, wel zeuven moal, en dee ogen open.
36 "Roup zien moeke," zee Elisa tegen Gechazi. Dat dee e en zai kwam der aan. Hai zee: "Neem joen zeun mor mit!"
37 Zai kwam in koamer, vuil veur Elisa zien vouten deel en boog aan grond tou. Dou nam ze heur zeun mit en ging tou koamer oet.
38 Elisa ging weerom noar Gilgal tou. Doudestieds was ter hongersnood in dat laand. Dou hai n moal mit profetenploug bie nkander zat, zee e tegen zien knecht: "Zet grode pot over en moak n waarm moal veur heur."
39 Ain ging t laand in om gruinte te zuiken. Hai von n wilde kroepplant, n kolokwint, en nam der n schoetvol van mit. Dou e weeromkwam, snee e ze stokkend in pot. Ze wozzen ja nait wat of t was.
40 Dou schepten ze veur manlu op om te eten. Mor ze wazzen nog mor net aan gaang of ze raipen: "Godsman, dood zit in pot!" Ze konden der gain sloek op kriegen.
41 "Hoal mie wat meel," zee Elisa. Dat dee e in pot. "Schep elk nou mor vannijs op. Ie kinnen der nou weer van eten." En joa, hur, dou was ter niks verkeerds meer in pot.
42 n Moal kwam ain oet Baäl-Salisa bie Elisa op veziede. Hai nam veur godsman twinneg stoetjes mit, bakt van t meel van eerste gaarst en n puutje vris koorn. "Geef dat manlu mor te eten," zee Elisa.
43 Mor zien knecht zee: "Hou kin k dit honderd man veurzetten?" Mor Elisa zee nog n moal: "Geef dat manlu mor te eten. Want dit zegt de HEER: 'Ze zellen eten en ook nog overholden!'"
44 Dou zette hai heur t veur en ze atten en huilen over, krekt as de HEER zegd haar.
|
